اثر بتاآیونن بر میزان فعالیت آنزیم تلومراز در رده سلول لوسمی انسان k۵۶۲

زمینه: آنزیم تلومراز در اغلب سلول های سرطانی فعالیت بالایی دارد، بنابراین مهار فعالیت آن می تواند به عنوان راهکار جدید و امیدبخش برای درمان سرطان مطرح گردد. برخی از ترکیبات ضدسرطانی مشتق شده از گیاهان از طریق مهار تلومراز و القاء آپوپتوز عمل می نمایند. گزارش شده بتاآیونن به عنوان یک کاروتنوئید استخراج شده از گیاهان خانواده roseaceae دارای خواص ضدسرطانی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر بتاآیونن بر القاء آپوپتوز در سلول های سرطانی k562 با تأکید ویژه بر نقش آن در مهار آنزیم تلومراز می باشد. روش ها: در این مطالعه اثر بتاآیونن بر مهار رشد سلول های k562 توسط تست mtt بررسی شد. رنگ آمیزی هوخست و آنالیز فلوسایتومتری جهت تعیین میزان وقوع آپوپتوز استفاده گردید. سپس میزان فعالیت آنزیم تلومراز به وسیله روش trap-elisa سنجش گردید. یافته ها: در معرض قرار دادن سلول های k562 با بتاآیونن منجر به کاهش رشد این سلول ها به صورت وابسته به دوز گردید. آنالیز فلوسایتومتری و رنگ آمیزی هوخست نشان داد که با افزایش غلظت بتاآیونن درصد سلول های آپوپتوزی افزایش می یابد. در مقایسه با سلول های شاهد، تیمار سلول های k562 با بتاآیونن منجر به کاهش فعالیت آنزیم تلومراز گردید. علاوه بر این در سلول های تیمارشده ارتباط مستقیمی بین مهار فعالیت تلومراز و القاء آپوپتوز مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس این نتایج، بتاآیونن گزینه مناسب برای مهار فعالیت آنزیم تلومراز در سلول های k562 بوده و ممکن است به عنوان داروی جدید بر علیه برخی از سلول های لوسمی به کار گرفته شود.